Program szkolenia:
Podczas warsztatu poznamy trzy podejścia o które warto rozszerzyć swoją praktykę psychoterapeutyczną:
1. Pierwszy z nich to stymulowanie „twórczego braku nadziei”. Słowo twórczy odnosi się do otwartości, która pojawia się, kiedy klienci ostatecznie porzucają nieefektywną kontrolę doświadczenia i zwracają swoją uwagę na życie zgodne z wybranymi wartościami. Celem tej interwencji nie jest stworzenie poczucia beznadziei lub wiary w beznadziejność; tylko przyspieszenie procesu porzucania tego, co nie działa, co w efekcie często umożliwia pojawienie się uczucia nadziei. (Hayes i in., 2012).
2. Drugi sposób nazywany „werbalnym aikido”, to umiejętność walidacji odczuwanego przez klienta doświadczenia bez „kupowania” treści tego doświadczenia. Ta umiejętność jest zarówno kluczem do budowy silnego sojuszu terapeutycznego, jak i może być skuteczną interwencją, dzięki której tworzymy przestrzeń dla odczuwania głębokich emocji, ułatwiamy kontakt z niewygodnymi doświadczeniami i zmniejszamy tendencję do ich unikania. (Webster 2016)
3. Trzeci sposób to „eksperyment w 5 krokach”. Terapia zwykle kojarzona jest z rozmową. Z perspektywy ACT część naszych problemów (zarówno klientów jak i terapeutów) polega na tym, że za bardzo polegamy na słowach. Dzięki otwarciu się na wykorzystanie w terapii doświadczania ciała, jego ruchu oraz pamięć mięśniowej, możemy odkrywać wartościowe ścieżki w sytuacjach, kiedy nasz umysł i język, którego używamy, stanową jedną z barier do pokonania. (Bonensteffen 2018)
